Çıtırtı Şiiri - Kasım Kobakçı

Uzak düştüm, ormanımın alnından,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda,
Koptum sanki, en kuruyan dalından,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
Eğri bıçkı, çentik atardı çıplak,
Kucaklara doluşurdu, sarı yaprak,
Ayağımız değerdi çamur, toprak,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
Gürgenlerin döküntüsü, pek ince,
Yığardık biz, alacakaranlık girince,
Bir sevinç yayılırdı, ruhuma gizlice,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
Çalıların arasında dururduk,
En elverişli, sürgünleri bulurduk,
Kütüklerin, üzerine otururduk,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
Sırtımızda küfelerle, patikada,
Yorulurduk, her on beş dakikada,
Mola verirdik, o dik yamaçta da,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
Bükülmüş dallar, çıt diye kırılırdı,
Birer birer, demetlere sarılırdı,
Eve varınca, hepsi yere yığılırdı,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
Annem alıp, sobanın yanına dizerdi,
Islak olanları, seçip ayırır, süzerdi,
O an, bütün yorgunluğum gezerdi,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
Oda, anında ısınırdı hemen,
Kıvılcımlar çıkardı, o tutuşan nesneden,
Kurtulurduk ayazdan, tipiden, sisten,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
Ocağın önünde, halka olurduk,
Masallarla, başka âleme dalardık,
Mutluluğu, o anlarda bulurduk,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
İsli çaydanlık, fokurdardı üstünde,
Herkesin neşesi, vardı yerinde,
O huzurun benzeri, yoktu hiçbir şeyde,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
Çıtı pıtı derdik, o ufak oduna,
Kimse doyamazdı, o anın tadına,
İs kokusu sinerdi, elbisemin katına,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
Kuru meşe, en güzel alevi verirdi,
Közleri sabaha dek ışıldar, erirdi,
Babam o közde, patates pişirirdi,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
Ardından odaya, kestane dolardı,
Patlayınca, hepimizi bir şaşkınlık alırdı,
Çocukluk işte, bunlarla avunurdu,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
Çamın çırası, isli isli parlardı,
Reçinesi etrafa, hoş bir rayiha yayardı,
O aydınlık, karanlığı deler, yarardı,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
Bazen de, mangalın içine konurdu,
Balkondaki sohbetimiz, uzayıp giderdi,
Gökyüzü, yıldızlarla bezenirdi,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
Biriktirirdik, kışlık için çuvalla,
Taşırdık el, arabasıyla, salla,
Geçerdi ömrümüz, böyle meşgaleyle,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
O küçük parçalar, hayatın özüydü,
Sobamız hanemizin, gülen gözüydü,
O sıcaklık, mutluluğun ta kendisiydi,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
Şimdi kaloriferler, ısıtıyor hanemizi,
Lakin duyamıyorum, o eski nağmeyi,
Kaybettik galiba, o saf, temiz devri,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.

Ne o koku kaldı, ne de o közler,
Hatıralarda kaldı, o güleç çehreler,
Hâlâ o anları, arıyor bu gözler,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
Şehir hayatı, unutturdu her şeyi,
O sobanın, etrafındaki sohbeti,
Ruhum arıyor, o eski saadeti,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
Bir demet çırpı, bir yığın anıymış,
Meğer çocukluğumun, başkentiymiş,
Kalbimin en derin, yerindeki sızıymış,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
Büyüdük, dağıldık dört bir yana,
Hasret kaldık, o masum zamana,
Canım feda olsun, o hatırama,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
O kıvılcımlar, rüyalarıma giriyor,
Geçmiş günlerimi, geri çağırıyor,
İçimde bir yerler, sessizce kanıyor,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
Belki bir gün, dönerim o patikaya,
O ormana, o yamaca, o yuvaya,
Dalarım yine, derin bir hülyaya,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.
*
O basit anların, değeri başkaymış,
Meğer servet, o demet demet daldaymış,
Bütün huzur, o alevin altındaymış,
O çıtırtı, hâlâ kulaklarımda.