Üşüyorum.
Pantalonumun paçaları çamur içinde
Ve açım.
Dedem,sobanın arkasında
Kurutuyor paçalarımı.
Reçelli ekmek getirdikten sonra
Oda sıcacık.
Annem yok benim.
Isınıyorum,
Annesiz ne kadar ısınabilirse bir çocuk.
Dedem,yaşlı dedem uyuyor.
Öpüyorum gül yanaklarını.
Ellerimi yıkıyorum.
Donacak parmaklarım biliyorum,
Biraz daha tutsam suyun içinde.
Annesiz bir çocuğun sızlar yüreği,
Parmakları,gözleri.
Gözbebeklerindeki parıltı
Parıldamaz öyle çok.
Mandolin çalıyorum dedeme.
Uyuyor...
Beş taş oynuyorum kendi kendime.
Uğursuz evin bahçesindeki
Kediciğe bakıyorum üzülerek.
Sıcak sütüm boğazımdan geçmiyor,
O orda tir tir titrerken.
Akşamın olmasını hiç istemiyorum.
Akşamın olmasını daha çok istemez bir çocuk,
Annesiz.
Karanlıklar yutar.
Öcüler dolaşır...
Hep çıtırtılardır duyduğu
Ninnilerin yerine..
(İstanbul/1994)
Işıl BaşkalemKayıt Tarihi : 12.8.2012 11:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

HİSSETMEK ÖNEMLİ TABİ ANNESİZLİĞİ.
güzel bir şiir ama..kutlarım
TÜM YORUMLAR (5)