Çırpınışlar Şiiri - Kanber İhsan Öcel

Yağmur yağıyor sokaklarda
Islak caddelerde dolaştım, indim
Yalnızdım / tek başıma
Sadece yağmur vardı
Onu hissettim / ellerim / ellerim ıslaktı
Bilirsiniz işte.

Sokak lambalarının vurduğu su birikintilerinde
Yüzümü gördüm
Yalnızdım / tek başıma

Sessizlik hakimdi şehre
Bu oturgaçlı götürgeçlerden birindeydin sen
Adını andım
Özlemdi bu duyulan / kadın bedenine değil ama!
Kabullendim bulunduğum yeri
Hiç alkışlanmadan yaşayabilirim /biliyorum
Kimse için değil varlığım
Saygım kendime
Zalimliğim herkese oysa
Kırılmadım. Dik oluşum bundan
Anlamaya çalıştım fukaralığı / yargıladım
Sevgiye duyulan özlemi
Sarışın kadınların kollarında unutmaya hiççç çalışmadım
Anlaşılır olmak için
Önce,
Görmek,
İşitmek,
Hissetmek gerek.

Kanber İhsan Öcel