Ötelerin sonsuzluğundayım.
Alabildiğine yalnız; bitiriyorum kendimi.
Uçurumların eşiğinde bir ağaç gibi,
Bir avuç toprağa tutunuyorum.
Yokluğunun esintisiyle,
Her gün bir kökümü daha yitiriyorum...
(13.05.1994 Malatya)
Münir EngürKayıt Tarihi : 9.3.2009 13:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!