Çırpınan Ruhum Şiiri - Mehtap Tezcoşkun

Güneşle doğarda her umudum,
Akşam karanlığındaki ayazlarda ölür.
Bir pırıltıysa içimde sevgin,
Her gün doğumunda büyür.
Bıraksam kendimi bir başına,
Gidecek sanırım yokluğunla.
İçimde varken böyle büyük bir sevda,
Gel de sen avut,
Çırpınan ruhumu yarınlarda.
Hatırımdaki hatıralara yağarda karlar,
Yine de kaybetmem onları beyazlarda.
Camlardaki buğularda,
Parmak izlerimin sevgi sözcükleri,
Parmaklarımda masal kahramanlarının direnişleri,
Filmlere konu olsa da,
Leyla ve mecnun, aslı ve kerem gibileri,
Ders alamam onlardan,
Çünkü hiç birleşmemiş elleri..