Yitik duygular,ezildi düşler
Nasıl oluyor da,dünyalar bana küser
İnsanlar sevmekten korkuyor
Düşlerin tutsak olduğu yerde
Meziyetsizler önlerde saf tutar
Dünya denen karanlıkta
Işıkların küstürüldüğü şehirde
Bedenin en kuytu köşesinde
Izdırap sesleri yükseliyor
Yeter,yeter artık
Soluduğum hayat bile benden hesap soruyor
Ne verdiniz bana,
Ezipte geçmeniz işinizemi geliyor
Bakmam artık dönüpte geriye
Yitirdiniz beni son dönemeçte
Bedenim yorgun düştü
Kalleşlikle dolu düşlerinizde
Çıkarcılar gülümsüyorlar neşeyle
Bilmezler ki hayata yapılmaz hile
Kandırmaktasın kendini hiçi hiçine
Birgün sende düşersin unutma
Kendinle yüzleşeceğin,yanlızlık çukurunun taa dibine.
KENDİNİ BEĞENENLER
BİRGÜN MUTLAKA SÖNERLER
Kayıt Tarihi : 6.6.2007 00:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!