Çırılçıplak kaldı hislerim

Nasıl da geceye benzer tenim
Ve de gözlerim
Nasıl ustaca örter her şeyi örttüğü gibi
Sonbahar hüznümü
Bulut göğsümü
Kulaklarını tıkamış
Sanarsın sağır
Duymaz ağlayan kelimelerimi
Sanki ayağı topal
Acındırır kendini
Ağır ağır
Bir de çalmış güneşten saatleri
İkiye katlamış kendisini
Sanki bana dost
Neyim var neyim yoksa tükettim kendimi
Çırılçıplak kaldı hislerim
Seremedim güneşe kendimi
Utandım
Bomboştu ellerim