Çırılçıplak idi doğum Şiiri - Murat Tali

Çırılçıplak idi doğum,
en çok da bir çocuğa yaraşırdı...
Çırılçıplak idi ölüm,
en çok da doğmuş olana yaraşırdı...

İki çıplak hal arasında idi ömür,
en çok kendini bilene yaraşırdı...
Kendini bilen için,
Nisan yağmuru gibiydi sevmek,
damla ile yıkardı her başlangıcın coşkusunu...

Uyanırdı ruh
ve dokunurdu, üzerine sardığı mabede.
Kendi içinde secde ederdi
sevgiye tavaf edilmiş ömürleri...

Aşk derdi yaşlı adam
ve çıplak bir ölüme ağır ağır ilerlerdi,
sırtında yaşanmamış sevdaları,
avucunda sevgilinin tek saç teli ile...