Ay tutulmaları..
Karanlığın gökte yalım yalım yıldızlarla meşkettiği şöyleşide
Yerde çıldırandan mola sırası
Seyri değişmiş sus divanında bilmem neresine tesir etmiş
Şehrini yolda bırakıp gidenlerle buruk
Başka başkaya geçiyorken sokaktaki nisan çalımı mayıstan
Kaç defa ömrüne vaki olur diye ardına bile bakmadan o seneki ireyhan
Dolup dolup boşalıyordu camsız pencerelere garip bakışlı içerdeki yangın
Etrafını sarılıp büyüyen ıssızlıklarla
Dörtkollardan kavrayıp gelenle lal
Suları sakin dağlara çekilince kirpiğinde yağmur ıslaklığı sokaklar
ve körpecikten su damlasıyla sazeden bahar
Üstü başı sırılsıklam hayal-i üryan...ah...!
.... ay tutulmaları kandil söndürene soluk benizli külhan
Sabaha doğrulayıp öksüzünden
İnsan pusulasında hoşçakal
Seyfi Karaca....... Nisan / 12
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 24.4.2012 00:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!