Söndüğü vakitte çıranın
Ay söndüğünde bulutlara gönül verip,
Ortalığı karanlığa koyduğunda veya vakitsiz gecede
Değme çıra dilediği an sönsün,
Ay..
Dilediği anda karanlıklara bulansın bilmem ne vakit
Zamana ziyansız
Zamana yakalanmış olarak
Zaman ne zaman olursa olsun, zaman bulmalısın kendine
Sevmeye,
Sevilmeye,
Yaza, kışa, bahara....
Sana derdest olup en güzel konukluğa hermevsim
Zaman varıp gelmişse vakitli yahut vakitsiz
Övüncün ve ömründür haaaaaa bilesin..!
Evin barkını sana gelip kuranı bilesin,
Sevmek sevilmek adlı güzeli...
Kapılara kadar gelip
Yüze pek sevgilice gülünce
Seyfi Karaca......Nisan / 11
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 15.4.2011 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!