Çırak Şiiri - Engin Dönmez

Yorgunluktan kapanmış göz kapakları
Ustası bağırdı getir çabuk takımları
Sesi duyunca sanki birden dirildi
Tamam, diye ustasına seslendi
Uzatırken takımları hızlıca ustasına
Gözü saatte kulağı cızırtılı radyoda
Sordum aylık ne kazanıyorsun burdan
Ustam haftalık ne verirse paydan
Kolay mı dedim bu işte çalışmak
Daldı gözleri biraz nemli biraz ıslak
Yutkundu zor olanı biz yaşarız hayatta
Rahat yaşamak düşmez garibin şansına
Söylediği cümleler büyüktü yaşından
Kader, dedi böyle yazmış yüce yaradan
Tam iki yıl olmuş çalışmaya başlayalı
Zaman içinde kavramış işin aslını
Tek hayali büyüyünce usta olmakmış
Ömrü boyunca çırak kalmamakmış
Bir de dedi bir bisikletim olsaydı
İşe gelirken ayaklarım yorulmazdı
Hayalini anlatırken gözleri büyüyor
Kararan elleri sağa sola savruluyor
Tamir işi tamamına erip güzelce
Vakit ilerlemişken epeyden epeyce
Ustaya ödedim arabanın masrafını
Yanıma çağırdım bekleyen çırağı
Bu para da senin payın senin hakkın
Hiçbir çocuk zor olanı yaşamasın