Çırak Şiiri - Duru Korhangil

Hayatın hangi evresinde yaşarsanız yaşayın
yine ruhumuzu terk edemeyen bir takım hayaletler vardır
gözcülerle bir bütün içerisinde yaşarız
kalp atışlarımız nesile uygun rotaya götüremez çoğu zaman
mantığımızla sınanırız aslında
ilgisi olduğumuz ne türde veya
ne sayıda aşinalık var ise
bütünüyle yozlaşmış bir kültürden ibaret
çünkü insanlar yaşayış biçimlerini benimserler
ve hiçbir zaman kendileri gibi olamazlar
kalfalık çıraklık başlangıçsız ustalık ,
aslında farkında olmaksızın düşüşlerini izlerler önce
ve sonra ebediyen yok olurlar