Çırak Şiiri - Abbas Paksoy

Çırağın el’ine, verdim iş’i.
Usta olacak, sandım bu kişi.
On dakika olmadan, gelir çiş’i.
Eli uçkur’da, dolanır çırak.

Teslim eyledim, bütün dükkânı.
Yaptığın iş nerde, söyle hanı.
Müşteri, sırada, sıkar can’ı.
Başıma, bela mı geldin, çırak.

Pense’yi isterim, çekiç verin.
Nedir ki senin, böyle kederin.
İçten soluyorsun, derin, derin.
Ekmek böyle çıkar, öğren çırak.

Biraz yağ değsin, nazik el’ine.
Sahip ol, burnunun sel’ine.
Bir de, şu kırılası, bel’ine.
Göz’ün oynaşta, olmasın çırak.

Hiç mi gelmez, çırağın iyisi.
Sanki şehir’in, serbest seyis’i.
Elbise’si, yıl’lık iş’in pis’i,
Bayram’dan bayram’a, çimer çırak.

İyi çırağı, üstat’lar seçti.
Gençlik, benimde, baş’ımdan geçti.
Paksoy'um usta’nı, biraz deşti.
Ustan böyle diyor, sana çırak.