Çıplak Toprak Şiiri - Arzu Saim

Yine kendi darağacımdayım,
Sıkıyor boynumu yorgunluklarım,
Gidemiyorum, kalamıyorum, ölemiyorum…
Yine ben melenkoli oldum…
Nerde o güzellikler göremediğim,
Işıklar mı söndü ben mi kör oldum…
Bir can taşıyorum, iki can taşıyorum…
Biri doysa öbürü doymuyor,
Açmı kalıyorum nefes almaya,
Yoksa atmosfermi yok boğuluyorum…
Sırtımı yaslayacak dostum yok,
Ağlayacak yastığım yok…
benim kimliğim yok…
adımı unuttum bugün,
sevdiklerimi unuttum…
uyumak istiyorum,
uyumak…
bir daha ağlatmayın üzmeyin,
ben dünyanın garip sevdalısıydım…
beni şu sahipsiz mezarlara koyun,
nasılsa dünyada doymadım çıplak toprağa,
orada doyayım bırakın beni öylece…
yaşayan taze bir ölüyüm sadece…