Çıplak sabah Şiiri - Canan Eren

sen gittin ben kaldım ya öylece
Iki büklüm oldu yüreğim
yaşlandım
yaslandım geceye
koyverdi elim ayağım

yerinden oynamayan bir köşe taşı gibisin
oturdun kaldın içimde

dili dilsizleşti sevdanın
gecenin en koyu deminden
daha kör siyah bakışların

siyahından tanırım
tanıdım .

senin en iyi yaptığın şey
geceye yatmak
bu yüzden sevdalı yüreğim geceye tutsak

kendi içimde bir ben var
birde benden habersiz sen
benleri toplasam bir sen eder ancak !

şimdi bilmesi gereken bilmezden geliyor nedense..!
söyle bana acı çeken kaldırım mi olur
yoksa yürüyen mi üzerinde ?

mevsim kara kis
bütün karalar da sen
teslim oldum sevdiceğim
sende eser yok benden

güneşin seninleyken daha etkili olduğu kesin
hiç üşümezdim .

______ bu ilk çıplak sabah
yokluğunun gölgesi dolaşıryor kanımda
ilk ayaz ,
adi ; sen
iliklerime kadar işleyen

ilk sessiz fırtına ;
kalpsiz
nefessiz
kaybettik birbirimizi sonunda
siyahın kör boşluğunda ..!

Canan EREN

01.01.2019 / Balıkesir _ ERDEK