Kapıldım yine sellere gidiyorum ellere.
Ne gitme diyen var ardımdan nede güle güle...
Kaygılananım yok üzülen, ağlayanım yok.
Zaten benim kimsem yok...
Ama içindeki sitem kime neden bilemem.
Kendi başımın çaresine yine kendim bakacağım.
Açık yaralarımı acı ile saracağım...
Ne yardan medet umacağım ne candan bıkacağım.
Gelen geceyi aldatıp güneş ile çıkacağım.
Uzatıp saçlarımı at kuyruğu yapacağım...
Yeni ezgiler yakacağım tütünler saracağım.
Sigara dumanını beynimde rehin tutacağım.
Öfkemi ezip yüreğimde, dünyaya güleceğim nedensizce.
Sabredeceğim senelerce sabır boncukları çeke, çeke.
Yarınlara umutla gireceğime söz veriyorum kendime.
Şarkılar tabi olacak hayatımda, yaşadığım sürece.
Bedenim yaşlanacak belki ama ruhumu genç tutacağım.
Estetikse estetik gereken özeni göstereceğim ruhuma.
İnsanlar benim hakkımda düşünmüş düşünmemiş umrumda değil.
Ben doğru olanı yapıyorum ve yoluma devam ediyorum...
Zaten olması gerekende bu benim hayatımda.
Kimsenin gölgesinde yaşayamam tabiatıma aykırı bir olgu bu.
Asla kimseleri küçümsemem ama iyi ve kötü daima vardır.
Ben mesela orta düzey çıplak bir kralım...
Burcum aslan yaklaşmayın tehlike saçarım....
Kayıt Tarihi : 15.8.2006 16:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!