Cıplak kaldı Şiiri - Adnan Kasapoğlu

Ömrümün hazanına bakışım kan ağlıyor
Yaprak yaprak dökülen dallarım çıplak kaldı
Akşam ufkuna çatan güneşim kan ağlıyor
Anılara gömülen yıllarım çıplak kaldı

Yıldızlar karmakarış yitirmişm burcumu
Mahcubum acılara ödemedim borcumu
Yaraladı kanattı dikenleri avcumu
Yağını eller sürdü güllerim çıplak kaldı

Sevdiğim her varlığı mukaddes sayardım ben
Uğrunda can vermeyi zevk, heves sayardım ben
Ayrı düştüğüm anı matem, yas sayardım ben
Ağıtlar yaka yaka dilleim çıplak kadı

Hep sarsıla sarsıla çöktü şehri ömrümün
Yıprattı, yıpranmadı derdi, kahrı ömrümün
Yılları saya saya aktı nehri ömrümün
Döküldü denizlere millerim çıplak kaldı

Kerpiç kerpiç koparak viran oldu bu beden
Ne emrime uyan var, ne sözüme atfeden
Ne hasta halim soran, ne gelen var ne giden
Kesildi dost ayağı yollarım çıplak kalı