Çıplak bedene kıyafetler var,
Ve ruhlarımıza elbiseler var renkli renkli.
Sana baktığımda, saçlarını görürüm kızıl güneş rengi,
Maviyle saklarım çoğu zaman kendimi,çoğu zaman gri.
Ağlayan gözlerime yağmur derim kandırım seni,
Ayaklarımda nereye ait olduğunu bilemediğim toprak parçacıkları,
Ve çimen kokusu kalır burnumda,
Saçlarına taktığım o papatya günlerinden beri.
Nehir kıyısında bir kaç küçük gemi,
Gözlerin var,ellerin elimde sanki,
Başımı kaldırdığım her yer İstanbul,
Her yerde esen kokun var sanki,
Seni bana getirsin mi bilmem,
Görsem mi seni eskisi gibi.
Çıplak bedenlere kıyafetler var da,
Ruhuma bulamıyorum istediğim rengi...
24 Mayıs 2012
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta