Sen
Çıplak ayaklı,
Örgülü saçlı genç kız!
Toprağı bir tezgâhta
İşleyip dokuyan kız!
Bazen öküz ardında
Kurak / taşlı tarlada,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
''Çıplak Aya(k)lı Genç Kız'' adı vuruyor insana şiirin...Hemen anlıyorsunuz ki,insan sevgisi ve duyarlı bir yürekle karşı karşıyasınız.Aldığı ekmekten çok yaşamın gerisinde,yaşam içinde görünen ama dışında yaşayan biri anlatılıyor...minnet değil ifade edilen satıraltlarında koruma ve belki de kadın oluş var...Anlatımı sevdim,uyak endişesi,imge telaşı yok,çok derinlerden gitmemiş ama belli derinlikte istikrarlı ve ne diyeceğini bilen bir kalemden çıkmış...
ENFES!
başka hiçbirşey yazmıyor sevgi ve saygıyla sineme alıyorum şiirinizi...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta