Çıplak Şiiri - Mustafa Kaleci

Kar yağarken avuçlarına zamanın
Gazi oluyordu mevsimler
Çırpınıyordu toprak
İğne deliklerinden besleniyordu insanlar
Bekleyerek izliyordu yaratan
İnsan Tanrı oldu dünyada
Yıkıldı putlar, dikildi paralar
Kan akmadan öldü bütün ruhlar
Yaşamak dedik, yaşam dedik
Göbek deliğinden öperken paranın
Kaybolduk merhametin dudağından

Kar yağarken avuçlarına zamanın
Şahit oldu şehirler ölümün
Bana bir şarkı söyle Tanrım
İçinde benim olmadığım
İçinde senin olmadığın
İçinde yüreklerin konuştuğu bir dil olsun
Ben artık susmak istiyorum
Kelimelerle yüreğimi dikmekten yoruldum
Elbiseler giydim yamaları örtmek için
Elbiseler, sadece ayıbı örtmek içinmiş
Yüreğimiz ayıp değil, seninle çıplak gezelim