Çıplak Şiiri - Ahmet Dinç Kayıp Anahtar

Ruhumun derinliklerine düşen
Koskoca bir soru işaretiydin
Bir boşluk ki dolsun diye
Haykırışlarımın cevabıydın
Dualarımın karşılığı
Sesimin duyuluşuydun.

Ansızındı gelişin
Gerçi ansızdır her şey hayatta
Zamansızdır yani
Oysa bizim için zamansız olan
Zamanın istediği zamanda
Zamanında olmuştur aslında.

Olmasını istediğimiz değil
Olması gerektiği anda.

Zaman aslında prangadır
Yaşamımıza vurduğumuz pranga
Ve o prangalardan kurtulmak adınadır
Çığlıklarımız, çıldırışlarımız ve boşluklarımız.

Kocaman bir soru işaretiydin
Düştün en derinime
Şimşekler çaktı önce, korktum
Korktuğumu anladım
İcat edilmiş korkularımla yüzleştim
Çaresizliğimi gördüm, acizliğimi

Sonra yağmur yağdı ıslandım
Islandıkça üzerimdekilerin
Beni koruduklarına inandıklarımın
Aslında korumadıklarını
Yok olup gittiklerini gördüm
Çırılçıplak kaldım.

Ve ardından güneş açtı kurudum.
Bir yol serdin önüme.
Yalın ayaktım, çırılçıplak.

O zaman anladım ki;
Üzerindeki yüklerle yürümek zormuş
Onun içinmiş yorgunluklarım

Bir yere tutunarak mesafe alınamıyormuş
Onun içinmiş olduğum yerde kalışlarım.

Şimdi uzun bir yol var önümde
Soru işareti en derinimde
Bir de canım, çıplak bedenimde…

İzmir - 2014