Uyumakla, bitmez bu gece
Kar yağar ellerime, erir gider
Demlenmeye geldim,
Ey kadeh…
Boşaldıktan sonra
Sende hükümsüzsün
O anlar gibi.
Yaşandıktan sonra,
Konuşmaya utanan
Birbirini şehvetle
Yalayan diller.
Bir taş bulamamak,kırıpda kafasını
hıncın alacak.
Yok bende anılar
eskiye dönük,
Sokaklar lambalarınız neden sönük?
Örgülü bir kadere mi küfretmeli
Yoksa Tanrıya mı?
Cümleler eksik.
Sofrada ki yerim noksan
Annem bana sofraların gediği derdi.
Annem her şeyi bildi.
Tatminsiz sevişmeler
Tenim soğumaya yüz tutmuş
Ateşi sönmüş ellerimin
Bu kışın karı erimeyecek.
Gaybana karanlıkta,
Uzandım aya...
Ay loş, odam karanlık...
Soyunansa cümleler...
Bedenim değil.
Kayıt Tarihi : 8.7.2011 21:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!