ceza evinden çıkmış gibiyim
devamlı türküler uzatıyorum şehirlere
ayaklarım çıplak
çıplak deniz yosunları
çıplak güneş
çok geriden takip ediyorum günleri
sızı sürüyor basit sözcüklerle acıların
defalarca kalkıp gittim
küçük bir kasabada yaşamak istedim
olmadı
tren yollarında evim olsun istedim
insanlar göreyim
çalar saatim olsun düdük sesleri
çıplak hüzünlerde
çoplak aldatılmışlıklarda
çıplaktır yaşamak
Kayıt Tarihi : 9.5.2007 13:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Modernliğin yapaylığıyla giydirilmiş süslü yaşamlar sadece insanın benliğini yitirmesine neden olur. İşte görüyoruz. Bir apartman dairesinde üç gün dört gün ölmüş bakan olmamış ceset insanlar duyduk. Ancak kokuları mahalleyi sarınca fark edildiler.
Halbuki çıkar medeniyetinin kokuları bütün dünyayı sardı.
duyan var mı?
Çok güzel şiir.Tebrik ederim...
TÜM YORUMLAR (2)