Çıplağız Çıplak Çırılçıplak Şiiri - Yoru ...

Nil Alaz
275

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Arşimet yıkanmak için bir hamama gittiğinde, havuzunun içindeyken hamam tasının ağırlığının azaldığını hissetmiş ve 'Buldum, buldum' diyerek hamamdan fırlamış... Bir bilinmeyene ışık tuttuğu hazzınla ama çıplak!

Aynı duygu ile kendi küçük dünyamda gece yarısı sayıkladım durdum 'Buldum, buldum' diyerek... Peki, neyi buldum? Benden önce bu yaşlı dünyada bulan vardı tabi bu duyguyu...
İlk değilim ki... Son hiç değil. Abartılacak neyi var bunun demeyiniz sakın.
Kıvırmayınız burnunuzu. Patentini alacak değilim.
Ne kadar çıplak olduğumuzu buldum... Buldum.
Oturduğum yerden bakıp duruyorum... Ateş düştüğü yeri yakıyor*Bir kalem ile dünya fetih ediliyor, bir insan alaşağı ediliyor ve çoğu insan sessiz sıradan, sürü zihniyetiyle başınla onaylayıp çekip gidiyor... Dur bende fikrimi beyan edeyim demiyor... Aman sendecilikle yürüyor işler... Arada çıkıyor tiz sesler... Onlarda düşünce suçlusu oluveriyor anında... Asıyorlar kesiyorlar acımasızca... Ucuz kahramanız(!) Pek ucuz.

Tamamını Oku
  • Erdal Ceyhan
    Erdal Ceyhan 22.03.2010 - 18:50

    Bir Wagner ezgisi dinliyor gibi insan...ses sorguluyor; sonra vuruyor, tekrar vuruyor.. Kreşendo.. Bu artık dünyaya açılmış,çok hoperlörlü ..fazla bağırgan bir şiir. Fazlasıyla ÇIPLAK bir şiir. Evet düz yazının sınırlarında geziyor. Ama aynı zamanda sorguluyor.. Sonuna kadar işkence,sonuna kadar bir kafaya vurma..Tekrarlar ,tekrarlar..Hatırlatırcasına..Sadece ve sadece 'son satır'ını sevmedim. Alaz bunu her zaman yapıyor , neden? (ERCEY)

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta