Çipil Şiiri - Kağan İşçen

soluk soluğayız yalansız
sen kaba kalabalığınla
bense incecik yapayalnız
ayrılığımızın tonuyla

çipil gözlerimin sebebi
yağmurlarımın yavuklusu
özlem denizimin şilebi
yiten baharın tek tortusu

şovalye ruhumla seninim
kırmak istemem yüreğini
ölürcesine gizlediğim
aşkım için özür dilerim

ister arkadaşın bil beni
ister dediğinden bihaber
badem gözlerinin kurbanı
mağlup olacak birgün keder

gülüşünleyim hep yan yana
bilmem gecenin buzlarını
bıraktığın şuh bakışınla
yar,oynarsın son kozlarını

sensizlikse kötü kaderim
tek kaçamağım bil ki ölüm
bunu sayma gene gelirim
savurmak için küllerimi

kendimi tartamam haylazca
ümit vermese de bakışın
istersin ki kalalım dostça
ateşle barutu bir düşün

haziran temmuz ve ağustos
yetmez gönlümü avutmaya
yollarımda bıraktığın toz
meraklı dağıtıp yakmaya

yaramdan sızan sensizliğim
yağarken yanağıma sessiz
bu ben o eski ben değilim
sana aç hayata hevessiz