Cinsiyetim Tutmuyor

Dağınık düşüncelerin paralellerine açılan rotasız, gürültülü bir zamandayız. Kişiye özel suç yükleme limanlarında Titanic de boğulanlar gibi bakmaktayız. Bu rüzgar, fırtına yükselen bu dalgalar acımasızca yutar.

Hiç bu kadar zavallı duruma düşmemişti, hiç bu kadar kırılıp, dağılıp incitilmemişti, gereksiz sözler, gerçeksiz alacalı bulacalı yüzlerle göz göze gelmemişti hiçbir zaman..
Yine de içimde hep bir umut var.

Yaşım geç,
Paldır küldür bu günlerde
Hemen şimdi ve derhal
Ordu ya yazılmak istesem de
Cinsiyetim tutmuyor
Bir ağrı ki tanımların ötesinde
Bir ağrı ki çok ağır uyutmuyor
Az gelir yazdığım tüm satırlar.

Bu telef bu telkinlerin telafisi olmalı
Bu temsil bu temayülün temkini olmalı,
Bu tenkit bu terazinin temyizi olmalı,

Bu tescil bu tertibin terkibi olmalı,
Bu teşhis bu tetkikin tespiti olmalı,
Bu nefret bu gafletin tercihi olmalı,

Bu tepetaklak zamanların tenkidi olmalı,
Bu tecrit bu tefekkürün teftişi olmalı,
Tedbiri alınmalı tasnifi olmalı.
Eyy insan ve insancıklar.

Vatanım! Ülkem, halkımın, ordunun durumunu, sokakları, caddelerini gördükçe içim acıyor, düşündükçe yüreğim daralıyor, yeni sözcükler her gün yeni bilinmezler her gün yeni darlıklar serpiştiriliyor yüreklerimize.

Ülkemin çocukları, gençlerine derin çatlaklar, geleceğimize hormonlu-kanserli dokular, yeni korkular, bilinmeyen kokular bırakıyorlar.

Bir dang, bir bang çarpıyor ansızın açılan ve gıcırdayan kapılardan, sürüler misali ayrılıklardan, yasalardan, kurallardan, kuramlardan benim de korkularım var.

Ne atalarımızın onurlu geçmişine benziyor, ne gelecek kuşağın bağımsız geleceğine benzemiyor bu zamanlar.

Ayşe Birgül Yılmaz
1 ocak 10