Çınlama Şiiri - Aslı Demirel

gözde dolaşır kalabalık
bense tekim sensizlikte
içimdeki benle aldırmadan hiç kimseye
dalıyorum yine
bedenimi kalabalıkla bırakıp
pervasızca ruhum seninle

herkes herşey silindi
güzel mi
çirkin mi
gürültü mü var
ya şen kahkahalar
umurumda değil
yine sen baktın taa içimden
kamaştım yeniden

şuursuzluğumu görmüyorsun
arkamda sevenimi bıraktım
deyip
geri de dönmüyorsun

dilde mühür
gözde mil oldun
aydınlığıma gece doğurdun
halâ içim sana akıyor
belki döner gelirsin diye
kalbim aşkına çok iyi bakıp
taptaze tutuyor
halâ nefesim
sen olup ciğerlerime giriyor

ummadığım bir anda
hayalin sarıyor her yanımı
duruyor hayat zaman mekan
bir kalbim kalıyor
adını haykıran
sensizlik anlamsızlık gibi
yakıyor yandırıyor beni

her gördüğüm yüze
bir ümit bakıyorum
günlerdir binlerce yüze değdi
binlerce gözle buluştu gözlerim
çaresizce yasak birliktelikler
ama hiç birinde
senden eser göremedim

sensizlik çoğaldıkça
ben susuyorum
sustukça çoğalıyorum
içerliyorum
ama alışamıyorum

zamanla acılarla yaşamak
öğrenilirmiş
sensizlik acı değil adeta yok oluş
yok olmayla yaşamayı
öğrenemedim
dön gel sevdiğim
özledim seni anlasana
kulaklarında mı çınlamıyor
seni andıkça...

(14 11 2006)