İstanbul'u hapsettim vapur demirlerinin ardına,
Güneşli günleri tükettim yağmurlu gecelerin karanlığında.
Ve nihayet kaybettim mavi bisikletimi hırsız bir çingenenin hatırasında...
Puslu demirlerin ve tuzlu denizlerin ortasına koydum uslu çocukluğumu.
Şimdi ben o çingeneyim yalın ayak dans eden pis sokaklarda...
Kayıt Tarihi : 11.1.2025 01:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!