bir ayrılık yaktı beni, bir sevda
ayinlerin kutsandığı umutlarda
ve tanrı kadar ayrıksı
suya düşen bir kor gibi umarsız
hüzünlerde kuşandım yalnızlığı
ve ateşin ucunda
oysa dışlanmışlık güzellikleri de içerir
ezgilerden dökülen acıları da
beyaz hindilerin yağmurda ıslanışında
elbet güzellikler gizlidir
ve yıkılan evlerin enkazında
duygusal coşkular
kan çiçeklerinin ortasında
semavi anlaşmaların beyhudeliğinde
yaşamdan yana hep fire
hep unutulmuşluk
tanrı'nın bile ilk uçakla geri döndüğü
hep yoksulluk
ve azra ile perhan'ın aşkı
yükselirken göğün sonsuz bulutlarına
ölümsüzlüğe
nice tedirginlikler çoğalır
içten ve kavgalı bir yaşantının
ucunda
istanbul; 10.06.1990
Zeki TüyenKayıt Tarihi : 24.8.2012 13:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!