Kadıköy’de meşe ağaçları vardır
Çiçekçiler, tartıcılar, boyacılar
Rasim de onlardan biriydi işte
Adına hikayeler yazılan
Resimleri çekilen on üçlük delikanlı
Kışın otobüste rastladım O’na
Tir tir titriyordu
Üstünde bir şeyi yoktu hani
Ayakları çıplak
‘Karanfil alır mıydın abi
Yada gül
Sevdiğine alırsın
Kaç demet yapayım
Üşümedim’ diyordu gecenin ayazını yedikçe
Çiçek almadan para versen almazdı
Çingene Rasim...
Ben koltuk altımda kitaplarla
Oysa çiçekleriyle gidiyordu evine
Paltosu vardı herkesin, üşüyorlardı
Oysa çıplak ayaklarıyla
Geceyi saran beyazlara meydan okuyordu.
Kayıt Tarihi : 13.3.2002 00:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!