Çingene Şiiri - İlker Kenar

Tahta sandalyelerinden denizi izlerken…
İçime işleyen o rüzgar…
Bir de beni kasan aşkın…
Sahi kendimi ne haklı bulurdum o yıllarda
Değmiyor diye dalgaların koynuma…

Unutulmuş şarkılarım var şimdi
Aklıma geldikçe senden bir çingene gibi bahseden…
Unutulmuş şarkılarım var şimdi
Gençliğimin deniz tutan benliğinde çalan…

Yalnız olmanın esaretiydi belki de
Kalabalıklara mahkum olmak…
Ödülüm gece yarısı karşılıklı yazılan kelimeler…
Ne gençti parmaklarım ve ne ince…
Dokunurdu bir izin verse idin kalbine…

Unutulmuş şarkılarım azdı şimdi
Bir yara gibi yüreğimin üzerinde…
Unutulmuş şarkılarım var şimdi
O tam hatırlayamadığım yüzünü tarif eden
Ve bir diş ağrısı gibi içten içe kemiren