Çingene Şiiri - Semra Mutlu

Defalarca yenildi bu çingene.
Adımını yere yalın ayak attı hep.
Her cam batışı, saç teline kadar dokunurdu,
Acıdan titremedi yine de.

İki bileğini birleştirdiği çok olmuştu.
Sorgularda susmuştu.
Çingeneysek de gammaz değiliz ya
Deyip, içindeki haklı sesi susturmuştu.

Defalarca soyuldu bu çingene,
Neyi var neyi yok demeden.
Göz koydu her şeyine kimileri
O saklamadı çıplaklığını, esirgemedi yine de.

Usanmadı bu çingene
Hem veriyor hem kapatıyor gözünü.
Allah böyle yaratmış bir kere,
Hiç kaybetmedi özünü.