Yollara verirken benligimi
Öksüzlügümü yaşadım hep
İçime sıgmayan bir cocuk
Anlatamadım kimselere
Düşünürdüm zamanı
Mevziler alırken kötülere
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
