Cingar Calpara Şiiri - Seyfi Karaca

Şakır şakır
Çırıl çırıl
Mahzenden
Beline renksiz kokusuz gökkuşağını sarmış iskambil grisi gökyüzü
Birazı ıslak güneş
Birazı şarıl şarıl yağmur
Bu havada düğün çalıyor davul dümbek
Definini sinini mezara bırakan taranmış kertikli sessizliğin orasından burasından
Nefesleri yaralı kanatlarına saplanmış takılmış paçalı boncuklu talih kışları gibi matem defilesi geçiyor sanırsın
Klarnet ile kemanın
Ritim çalgısına göre darbuka çalıştırdığı ayaz damlalarla meydana dökülmüş sökün etmiş ahalicek
Sadıçlı kortej, sapık damat, kostaklı kösnül boyalara süslenmiş bulaşıklı gelin
Bu havada kağıttan kartondan bozma maskeli makyajlı insan galerisi merasimi geçip göçüyor
İndirimli ucuzlukların satış mağazası kapısında tıkanmış birikmişliğe yığılıp beklercesine
İzdiham definesinin yerini kimseye söylemeyen ve hususiye sandıklanmış tutsaklık zincirini büken kıran furyadan
Fuhuştan
Cinnetten
Cehaletten cüheladan ortam geriyor zil kasnak oynatıyor
Tünelleşmiş kovuklara yuva yapıp yüzü ekşiyen ve yükü eksilen bulutlara maytap yapıp fişek sıkarak
Dolandığı kıvrımlar yolundan denizini arayan ırmakların kaybetine sırtarıp somurtan pis naralar atıp tutuyor
Yola dökülmüş işaretlerin diliyle kaybettiği dünyayı kötü kötü öksürüp duruyor mevsim aralık
Islak bir davulun üfürdüğü rutubetli zurnaya bu havada
Ararken kendini yitiren defin definesi cıngar çalparanın

Aralık/24