Yürüyordu adam, korkusuz
Kadın da peşinden…
Bir ürkeklik seziliyordu kadının sesinden
Yürüyordu adam, korkusuz
Kadın, ürkek… peşinden
Susuyordu adam, soluksuz
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
çok iyi...
Ölüyordu…! ! !
Ölen ne kadındı, ne adam!
Vurulan kara sevdaydı durmadan
Ve “bitti” sözüyle indiriliyordu yere
Hem de bir kez değil, milyonlarca kere
KALEMİNİZİ KUTLUYORUM
Ahmet Ayaz
www.ahmetayaz.bz.tc
Kalemine sağlık..
güzeldi keyifle okudum
tebriklerimle...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta