Üzülürmüş ona çektiği yeter
Sanki cennet sandı olduğu beter
Ağlasa bin diken sandığı batar
Gözyaşların yapar nara nar beni
Gelmez oldu gitti aramazmış hiç
Unutmuş olanı soramazmış hiç
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
