Çınar gövdesinin kaktüsü Şiiri - Yorumlar

Her zamanki gibi emek verilmiş, çirkin gerçekleri kamufle edici edebiyatın o naif diline ustanın kendi zerafetini de kattığı yumuşacık söylemiyle yine muhteşem bir eserle bizlere sunduğu bu güzellikten dolayı sayın Çeştepe'ye teşekkür edip sevgiler sunuyorum.


'üst üste koyup gece yarısı, en derin olan ile en doğru bakışı
gerdeğe sokmuş bizim sokağın bilgesi, felsefeyi ve mantığı.
fon romantizmin dorukları, renkler pastel ortası aşk kırmızı
lakin döşeğin soyu zifir karanlık, mezhebi kör cehalet olunca..,
doğum sancısı umut için çekilir her zaman ama
doğan, umut olmaz her doğumda...' Yürekten kutluyorum.

'Körle yatıp şaşı kalkmak' mı desek?
Keşke sadece kör olsa... Üstüne bir de cehaletin körlüğü eklenince hiç çekilmiyor 'bilgeliği kendinden menkuller...'
Ne ki, işin içine 'umut' giriyor, çocuklar giriyor... Daha çiçeği burnundayken 'akrep olup', kendisine sokuyor dikenleri...

Yaşadığımız çelişkileri anlatıyor şair...
Kutluyorum Cevat Bey, değerli dostum...

/‘yanlış’ kendini en tartışılmaz ‘doğru’ görüyorsa eğer
mümkün mü saymak, bir yanlışın kaç doğru götürdüğünü /
Sn:Çeştepe dizelerinizi ülkem olarak düşünüyor ve sizi kutluyorum.Saygımla...

Şiir, altındaki imzanın tartışılmaz marka kalitesindeydi.
Oysa ben, her halde, şiirin gücünde değildim okurken...
Hani, sınıfta, hoca ders anlatırken, başka şeyler düşünür, dalar, gideriz ya bazen, ben şiiri okurken, bir 27 Mayısın alışkanlığıyla gelmiş, bir 12
Eylülün götürdüklerini düşündüm, bu günkü genç neslin ' gamdan azadeliğini' düşündüm, kendimin de içinde yaşadığım boşluğu, soluduğum havanın terkibindeki yanlışlığı düşündüm...
Finaldeki masalsı dizelerde ise, kendi karamsarlığımdan utanç duydum, üzüldüm...
Teşekkürler bu güzel şiir için Cevat bey, keşke inananlardan olabilseydim perilere, ona da üzüldüm...
Saygımla, sevgimle bu şiirin kalite markasıns efendim,
Ünal Beşkese

İnsanın hikayesi uzundur. İçinde yalanları da boldur. Saf samimi, yalansız, riyasız başladığımız hayat içinde, saflığımız bozularak olgunlaşırız. eskiler buna yaşamın gerçeklerini öğrenmek diyor. Yaşamın gerçeği saflık, yalansızlık, riyasızlık olacakken, saf doğanı bozarak gerçeklik haline getiriyorlar. Bunu da matahmış gibi söylüyorlar.

Her düzen yarattığı ilahların putlarına ait gölgelerinde bebeklerin geleceğini karartır.

Acımasızdır o gölgeler.. Değişmez, değiştirilemez ilkelerinin yalanlığında gerçekmiş gibi davranırlar. Baskılar, zulümler altında çağa damgasını vururlar.

Bir çocuğun gözlerinde yalan söyleyenin dehşetini görebilirsiniz. Ama yalan söyleyenin gözlerinde aynı dehşet yoktur.

Henüz konuşmaya başlamamış çocuğun aklına, hayaline soktuğumuz, temiz, yalansız, riyasız hayat olgularını, önce kendi ellerimizde bir bir yıkar. Sonra övünmenin doruklarında bayram ederiz.

Böylece binlerce periler ölmüştür.

Bebekler saflıktan uzaklaşarak. Perilerini öldürerek insan olmuşlardır.


Bana bunları yazdıran bu sefer kısa ama anlam itibariyle güçlü çalışmanız için sizi kutluyorum.

ağaç demiş ki baltaya
sen beni kesemezdin ama
ne yapayım ki sapın benden
bak şu ağacın bilincine sen
ölen ben, öldüren benden
....
ruhi su


ne giriş cümlenizle aklıma getirdiği ifadedir


tebrik ve teşekkür edeirm paylaşımınız için selam ve saygı sunuyorum

‘yanlış’ kendini en tartışılmaz ‘doğru’ görüyorsa eğer
mümkün mü saymak, bir yanlışın kaç doğru götürdüğünü /
çocuk ve ölüm bağdaşmayan ikili ama dünyanın acı gerçeği engel olamıyoruz onların zamansız gidişine ve anlatamıyoruz ne kadar doğruyu yok saydığımıza
saygılarımla

Ucu yıldızlı çubuğuyla bir iyilik perisinin gülümseyerek gelip, tüm dünyadaki renkleri yalnızca beyaz ve maviye boyayıp, dünya çocuklarının acıdan, yoksulluktan uzak, mutlulukla koşup oynayacakları bir dünyaya çevirmesini bekliyorum, pencerelerim ve kapılarım açık olarak. Umutla... sabırsızlıkla...masal güzeldi. Emeğine, kalemine sağlık.

Kör cehaletten maalesef, her zaman umutlar sönmüş, farkında olmadan yenileşme ışığında karanlığa boğulmuş insanlar... Ne denecekse demişsiniz, yüreğinize sağlık. Tebrik eder sağlıklı yarınlar dilerim....

üst üste koyup gece yarısı, en derin olan ile en doğru bakışı
gerdeğe sokmuş bizim sokağın bilgesi, felsefeyi ve mantığı.
fon romantizmin dorukları, renkler pastel ortası aşk kırmızı
lakin döşeğin soyu zifir karanlık, mezhebi kör cehalet olunca..,
doğum sancısı umut için çekilir her zaman ama
doğan, umut olmaz her doğumda... MÜKEMMEL ÖTESİ...KUTLUYORUM ŞAİRİM +10 PUAN ANTOLOJİM