bu şiir,
aynı kökten boy veren çiçekler ve dikenlerin kısa hikayesidir.
.....,
üst üste koyup gece yarısı, en derin olan ile en doğru bakışı
gerdeğe sokmuş bizim sokağın bilgesi, felsefeyi ve mantığı.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
