Cin Masalı Şiiri - Beşir Sevim

kirpiklerinde kar biriktiren
bir kadın anlattı, ben yazdım.

kırk parçaya bölünmüş bir…
kalp kadar darmadağın
geldi ve bozdu dengesini dünyanın.
o an ikiye bölmüş kendini zaman,
ve acı; bir yılan…

uyanmış ağır uykusundan.

ben râci, aşksız ve dahi imansız bir cin…
yersiz bir karanlık dolanıyor aklıma,
deniz eski bir şey bizim oralarda.
unuttuklarımın tarihini tutuyorum sonra.
ağzımda yalanın tadı,
hiç unutmam…

yerini yadırgayan bir eşya kadar
pişman ve mağlubum yaşananlardan.

kanla başlamam gerekti masala
kara bir şeydi… kırışırdı alnımla
kalplerindeki çatlaktan sızdım onlara.
insan denen şer kavmi
gurbetimde çarptı beni.
şimdi aramızda duran
nasıl bir taşsa
çarpıp gidiyorum uzak’larına.

hem kör hem çolaktım
ebced hesabıyla ‘aşk’
kadar yıl yaşadım.
ipini kaçırdığı uçurtmaların
yasını tutan bir çocuğun aklı
ve demirden dudaklarıyla
öptüm ağızlarını.

sen beni anladın mı
tükenir her şey… anlama boşuna
kışa döner sonra temmuz da.

dilimin dönmediği sözcükler var
boğulduğum denize inanırım ki aşkla…
bundandır ellerim dilimden daha zalim,
kırık bir dizede dirildim.
var git muştucu, tebaa’na söyle

ben ölü değilim!
ben ölü değilim!
ben ölü değilim!