Cilvendeyim felek Şiiri - Ahmet Coşkun

Cilvendeyim felek

Karaya çıkarma gel ak yüzümü
Bağ bostanken yokuş ettin düzümü
Sustu dilim edemedim sözümü
Çok soysuza derdest ettin sen beni

Soldu fidanlarım güller çiçekler
Toprak kurudu çekildi böcekler
Konan kalmaz gün ola göçecekler
Çark çemberinde test ettin sen beni

Gevredi imanım çaldın dinimi
Meleğe büründün saldın cinimi
Yüreğime gömdüm efkar kinimi
İmansıza abdest ettin sen beni

Çaldın yüreğimden hacı hicazı
Küstürdün oruca bozdum namazı
Cennetinde ateş cehennem hazzı
Sonunda putperest ettin sen beni

Düşürdün beni namert ocağına
Ne genç canlar astın dar ağacına
Var git sen Coşkûnînin uzağına
Ben ayıldıkça mest ettin sen beni

Coşkûnî