Cilingirsiz Argüman Şiiri - Seyfi Karaca

Agaclar kadar calilar otlar kayaliklar da
Düzde yokusta kizildan kestaneden yumak yumak
Kör dügümlere dolasarak herhangi yapragi gibi dalin
Düserken bile gitmekle kalmak arasi her yerin hicbirseyi ve hickimsesi
Adam kadini öper
Adam öpülür ve sonra saatlerde sehrin üstünde dönen kuslarla
Hic bir tereddüte meydan ve mahal vermeden
En son gördügümde kendinden savrulmus cikmis
Zebra cizgileri üstündeydi
Insaat halindeki insana ana yollar yan bahce ve düz duvardan ibaret
Uzun tünellerin ve yüksek kulelerin zehirli süt gibi
Cereyan somururken elektrikli arabalari
Bos vermisligi ögretiyor
Acidan siddetten geciniyordu irinvari süslencelik poz caka laf ve söz
Herkesin diger yarisi ötekinde armagan kalir hesabiyla
Karga tilkinin elindeki pusulayi kapmakla mesguldü
Canli bildigi ne varsa cesedinde tüfek deniyordu en son gördügümde
Evi barki bosanmis boslamis
Köhne kenarlara itilmis birakilmis karanligi koyu mürekkebiyle
Etekleri kisaydi sosyeteninin, en basta tagge türban sergi serayil
Derdini sikayetini gersin geriye cilingirsiz icilmis yeminle
Icirenler müsterisine hükümran
Sorgusuz sualsiz icenlerse kendi vebaline güman
Kendiliginden alet ve argüman

Ekim / 22