Çılgın Kadınım Şiiri - Yenal Karavelioğlu

Aşk kızma,
Sakın kızma bana.
Küsmemiştim,
Yaptığım nazdı sana…

Belki biraz sevgi,
Biraz da ilgi beklentisiydi…

Bak iyi oku,
İyi dinle beni sen;

Bazen sevgi dolu sevgiliyim,
Bazen anlam veremediğim,
Kendimi bile anlayamadığım,
Çılgın biriyim ben…

Bazen şizoid saplantılar ve kırılganlıklar içindeki,
Kapı zili değil,
Zır zır deliyim ben…

Biraz cadı,
Biraz kaçık,
Çokça uçuk,
İçindeki çocukla büyümemiş,
Vurdumduymaz biriyim ben…

Biraz inat,
Deli dolu, cilveli,
Huysuz ve tatlı kadınım,
Aşkın büyüsüyüm ben...

Gönül bahçemde
Yedi gün değil,
Yedi yıl değil,
Yetmiş yıl yalancı baharlarda tomurcuklanan,
Yedi veren gülüm ben…
Dikenlerim kanatsa da,
Bedenindeki canım,
Günündeki en güzel aydınlığım,
Biraz deli,
Çılgın kadınım ben…

Sonra sitem ettiğim canım,
Bazen şeytana uymak istesem de öfkelendiğim,
Lanet dünyanın yuvarlak döngüsüne inat,
Ölümlere kucak açan,
Etrafa yalan da olsa,
Gülücükler saçan biriyim ben…

Bazen sığınacağın liman,
Bazen de çılgın dalgalı denizim ben…

Ne diyeyim ki ben sana aşk,
Yüreğimdeki aşkın ruhumla dansı,
Öpmek istediğim öpemediğim,
Sevişmek istediğim sevişemediğimsin sen…

Benim için yüreğimde saklı,
Gizli, sır dolu,
Öyle derinde,
Öyle gün gün büyüyor ki içimdeki aşkın...

Atmak istesem atamam,
Küsmek istesem de küsemem,
Sensiz olamam ki ben…

Yaşamak istersen benimle aşkı;

Hayatın rengi, anlamı, sultanı,
Gelecekteki hayali,
Aşkın tam kendisi,
Çılgın kadınım,
Sadece seninle,
Aşkın büyüsüyüm ben…