Çılgın Güzel Şiiri - Bilal Bildik

Entarisi kırmızı, saçları beline kadardı
Tırnakları ojeli, bakışları insanın içini yakardı
Güneş gibi her yere göz alıcı ışığını saçardı
Aya benzerdi ama sanki aydan daha güzeldi

Arada cikleti çiğner, patlatınca insanın keyfi kaçardı
Gözlerinin içine bakınca, kalp yerinden fırlardı
Geçtiği yerde rüzgar onu görüp terse eserdi
Sesi tizdi ama bülbüller bile ona aşıktı

O konuşunca tüm şehir adeta birden susardı
Yüreği pekti, sanki bir erkek gibiydi, cesurdu
Narin parmakları ve upuzun kirpikleri vardı
Bir keçi gibi inatçı, bir kedi gibi huysuzdu

Huyuna gidince pamuk gibi yumuşacık olurdu
Üstüne gidince bir anda acayip hırçınlaşırdı
Ama herkesten farklıydı, öl desen ölürdü
Çılgın bir güzeldi, seversen o da delice severdi

Para, pul, makam, mevki onun için yalandı
Aradığı, ona koşulsuz ve şartsız inanmandı
Beli ince, saçları dalgalı, yanakları al aldı
Geçince yanından sanki dünya o an bambaşkaydı

Bir gün görmediğinde onu dünya kararırdı
Onsuz hayaller, onsuz günler hep yalandı
Yanında ve senleyken zaman erir giderdi
O yokken herşey bomboştu ve değersizdi