hayat bir köprüdür her gelen geçer
zaman bir sudur yaşayanlar içer
kimileri iyi kimileri kötü yaşar
fani dünyaya gelen haline şaşar
insana hayat veren ömürdür
şu dağların hepsi maden kömürdür
yaşamanın son bulması ölümdür
yalan dünyaya gelen haline şaşar
talihsizim benim yazım karadır
en çok sevdiğim şehir ankaradır
ne düşünüyorsam hepsi de yâredir
garip dünyaya gelen haline şaşar
benim suçum ne yaradan böyle yaratmış
elin ışığını yakmış benimkini karartmış
çok acı çektirmiş benzimi sarartmış
güzel dünyaya gelen haline şaşar
hayat bazen acı bazen de tatlıdır
bu cihanda kimi yaya kimi atlıdır
kimisi uslu kimi de şatafatlıdır
dünyaya delen haline şaşar
kimi köşklü saraylı tahtlıdır
bazısı biçare hem de kara bahtlıdır
kimi mahsum kimi de kabahatlıdır
koca dünyaya gelen haline şaşar
hem gecesi var hem de gündüzü
herkesin var bir sevinci üzüntüsü
var mı hiç benim gibi hüzünlüsü
zalim dünyaya gelen haline şaşar
kimi bahseder ayşeden fatmadan
kimi de geçirir geceyi yatmadan
ne geçer ele atıp tutmadan
çileli dünyaya gelen haline şaşar
02.03.1970 ulus ankara
Kayıt Tarihi : 21.11.2016 14:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!