Ne gün gördün ne yaşadın dünyada
Çilenin adresi sen oldun Anam
Yine gördüm seni bu gün rüyamda
Gülerek yanıma sen geldin Anam
Hep bize harcadın kendi kendini
Sanma ki unutur evladın seni
Hayaller kurarak büyüttün beni
Uyurken aklıma sen geldin Anam
Korktuğum gecede ışığım oldun
Sarıldım dizine beşiğim oldun
Yığılmış dertlerin eşiği oldun
Ağlarken dilime sen geldin Anam
Perdesi olurdun kötü yolların
Hasretle sarardı beni kolların
Dökülmez çiçeği bazı dalların
Bağırdım sesime sen geldin Anam
Affeyle Salmanı kurban yoluna
Kapıldı dünyanın garip haline
Ölürüm saçının bir tek teline
Yazarken kaleme sen geldin Anam
Kayıt Tarihi : 12.7.2005 00:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salman Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/12/cilekes-anam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!