Çilek Reçeli Şiiri - Halil İbrahim Gemici

Başlamış hobi ta birinden,
Çıkıyor gibiyiz beşincisinden,
Etkilemiş göz ismi en derinden,
Bakmış, demin tabirinden...

Kalbim dolmuş reçel kokusuyla,
Dostluk rüzgarının dalgasıyla,
Komediyle karışan altısıyla,
Dejavuların kopyasıyla...

Dost dosta eder naz,
Demişlerdi yine dur biraz,
Kendi istedi derken haz,
Duyulmaz mı, duyulur öfke az...

Umutlu endişe dağıtır havayı,
Acaba basar mı yine kalayı
Çalmaya dursun, kendi hahayı,
Beklemez misin peki babayı?

Reçelin yanında var toplar,
Aklıma gelir yüreğim hoplar,
Yüzümde tebessüm, aşkı oflar,
Hayalin demi, hacıya toslar...

Yedinci gelir, sonra yine ilki,
Karşımda görülür sanki bir tilki,
Rüyamda hep çilek reçeli var,
Ruhun maalesef tekrardan dar...