Çilek Ağacına Vasiyetim Şiiri - Burak Ay ...

En iyi ben bilirim acımsayan bakışları
Her sokakta beni gören her insan
Bakardı bana dönüp arkasına
Ben ise eğerdim kafamı yere
Gelmek istemezdim onlarla göz göze
Ben de bilirdim çirkin olduğumu
Ama elimden gelen birşey yoktu
Yaşamaya devam etmek istiyordum
Buna izin vermedi kara bakışlı insanlar
Dayanmak güçleşti bu bakışlara
Her seferinde ağırlaştı düştü aklıma
En iyisi terketmek bu atmosferi
Başka nerede nefes alabilirim ki?
Beni anlayan tek varlık çocuklardı
Değişik bir tiptim
O yüzden dikkatlerini çektim
Onlar da haklıydı
Sevmek istedim sessizce ve delicesine
Sonra sevdim
Ama böyle olacağını hiç hayal edemedim
Istiyordum ki o da beni sevsin
Ben onu hikayelerimde, şiirlerimde, romanlarımda
Anlatmak istedim ama o haketmedi
Beni umursamadı
Bana acıdı
Hepsini sesinin ta derinlerden gelmesinden
Anladım. Ben de vazgeçtim
Sadece söyledim
Sır tutarsan sana söylerim çilek ağacım
Şşşş sessiz ol yaklaş biraz
Aslında vazgeçmedim
Sadece
Geceleri içtim
Gündüzleri onunla arkadaş olabilmek için
Sonum yaklaşıyor Çilek agacı
Bırak ellerimi
Dikeninle keseyim bileğimi
Son vereyim artık
Çirkin ordek yavrusu hikayeme
Her neyse
Benden sonra sorar mısın ona
Üzülür mu benim için ölürsem onun için?