Çile, düğümlendi, gebe kaldı sancıya
Bu yürek nasıl dayanır bunca acıya
Çile çekmemiş eller, ayaklar, fikirler
Diri değil, ölüdürler
Çilenin rahmeti yağmur gibi yağar üstüme
Çile çekmeden varılır mı huzura
Çile, alnımıza yazılan kaderin derin izi
Çile olmasaydı, ne temizlerdi yüzümüzdeki kiri?
Çiledir insanı, insan yapan en büyük erdem
Biçmişler boylu boyuma metrelik kefen
Ölüler değil, dirilerdir bizi üzen
Çile çeken bilir hayatın kıymetini
Geçen zamanın servetini
Çile baş tacım oldu, kitaplarımın arasında
Gecenin koyu karanlığında bir yarasa
Çilemin rengi belirdi, karadan da kapkara
İçimdeki kanayan şu amansız yaraya
Değecek adaletin keskin kılıcı zulmün ince zarına
Kefen biçeceğim ÇİLESİZ geçen hayatın, mezarına
Kayıt Tarihi : 25.4.2007 14:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
cile diye ben hep senin kahrini cektim..
TÜM YORUMLAR (1)