Çile Deryası Şiiri - Veysel Sari

Yıllar aktı, gözyaşlarım sel oldu,
Ayrılık rüzgarı, kalbimi yordu.
Eşimden ayrıldım, çocuklardan uzak,
Yalnızlık ateşi, içimde bir tuzak.

Annem, babam, kardeşlerim sırt döndü bana,
Kimse uzatmadı, bir yardım eli bana.
Fakirlik çektim, aç kaldım, susuz kaldım,
Hayatın sillesiyle, defalarca yıkıldım.

Battım dibine kadar, bıktım bu hayattan,
Kimse anlamadı, içimdeki feryattan.
Çile deryasında, boğuldum derinden,
Umut ışığı aradım, karanlık gecelerden.

Yine de pes etmedim, dik durdum hayata,
Yaralarım kabuk bağladı, zamanla.
Belki bir gün, güneş doğar yeniden bana,
Umut çiçekleri açar, bu çile deryasında.