Çile, Bülbülüm, Çile! Şiiri - Seçil Karagöz

Olmak istemem keçi yoksa ortada koyun
Sunulsa da kuş sütü çıkar boşa her oyun

Ararım hep kadrimi, yaşamam ki karnımdan
Az ise davul zurna, öleyim mi kahrımdan?

Yatsa kenarda bile bulunur tam ortada
Hep şanslı bazıları, çıkar kârlı potada

Gel kendine arkadaş, yok parmağı Allah’ın
Hiç kibirlenme çünkü pek kesilir iflahın

Geçicidir bu dünya, çakamaz kimse kazık
Varsa böyle bir hırsın, senin adına yazık!

Kalır dünyada dünya malı bilesin bunu
Yok ki kefenin cebi, değiştir tutumunu

Yet kendine ve yetin varla, bil ki haddini
Gücenirse Yaradan, bulamazsın kendini

Tok karnım boş laflara, kaldır tümünü rafa
Ol ki az uyarılı yeltenmeyesin gafa

Dersen ‘Gülsün gözlerim, yüzüm hem de yüreğim! ’
Yen öfkeni gel dize ‘Rabbim, tutsun dileğim! ’

Diyerek bekle mutlak, kazanırsın ecrini
Saymayasın yerinde gösterirsen aczini

Dile güzel, bul güzel, olma insanlara kul
Paylaş güzellikleri, vermez zarar her vükul

Olsa da yıldızım dik severim insanları
Yok ki elimin tuzu çözeyim sorunları

Görelim Mevla’m neyler, neylerse güzel eyler
Yitmesin inancımız, çileler bizi eğler

23.05.2013